دانلود مباني نظري پايان نامه رشته روانشناسي
مباني نظري و پيشينه تحقيق اميدواري
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
توضيحات:
فصل دوم پايان نامه كارشناسي ارشد (پيشينه و مباني نظري پژوهش)
همراه با منبع نويسي درون متني به شيوه APA جهت استفاده فصل دو پايان نامه
توضيحات نظري كامل در مورد متغير
پيشينه داخلي و خارجي در مورد متغير مربوطه و متغيرهاي مشابه
رفرنس نويسي و پاورقي دقيق و مناسب
منبع : انگليسي وفارسي دارد (به شيوه APA)
نوع فايل: WORD و قابل ويرايش با فرمت doc
بدون هيچ تگ و تبليغات، قابليت پرينت دارد
منبع و توليد در انحصاري در :فروشگاه ساز فايلينا
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
مقدمه مباني نظري اميدواري
اميد
1-5-3-1-تعريف مفهومي اميد
فرآيندي شناختي كه افراد به وسيله آن، فعالانه اهداف خود را دنبال مي كنند اشنايدر ، (1991،بيه نقل از اشنايدر،2000) اميد فرايندي است كه طي آن افراد (1) اهداف خود را تعيين مي كنند، (2) راهكارهايي براي رسيدن به آن هدف خلق مي كنند و (3) انگيزه لازم براي به اجرا درآوردن اين راهكارها را ايجاد كرده و در طول مسير حفظ مي كنند. اميدواري راهبردي و عاملي دو مؤلفه الگوي اميد شناخته مي شوند
(اشنايدر، 2000).
1-5-3-2-تعريف عملياتي اميد
با استفاده از پرسش نامه اميد بزرگسالان اشنايدر سنجيده مي شود كه يك
پرسش نامه خود گزارشي مشتمل بر 12 سؤال است كه توسط اشنايدر و همكاران در سال 1991 ساخته شده و ويژگي هاي روان سنجي آن مورد تأييد قرار گرفت(اشنايدر،1991؛به نقل از اشنايدر،2000).
1-5-3-3- تعريف عملياتي مولفه هاي اميد
اميدواري عاملي: اميدواري عاملي با اظهار به قدرت، تعيين اهداف مناسب، دنبال كردن اهداف تعيين شده با تمام وجود، تكيه بر تجربه هاي گذشته براي تضمين آينده و اقرار به امكان وجود موقعيت هاي بزرگ در زندگي مشخص مي شود.
اميدواري راهبردي: اميدواري راهبردي با اعتقاد به وجود راه حل هاي زياد براي مسائل، فكر كردن به راه حل هاي زياد در رهايي از مشكلات و اعتقاد به وجود راه حل در شرايط نااميد كننده مشخص مي شود.
اشنايدر و لوپز (2002) مي گويند كه اميد به نحو روشن در دوره نوزادي، كودكي و نوجواني رشد مي كند. در پايان نخستين سال زندگي، پايداري شيء و طرحواره هاي علّت و معلولي به نوزادان امكان مي دهد كه در مورد گذرگاه هاي معطوف به هدف تفكرات پيش بينانه داشته باشند. مهارت اشاره كردن كه در پايان سال اول رشد مي كند به نوزادان امكان مي دهد كه هدف هاي خود را نشان دهند.
كودكان در سال دوم ياد مي گيرند كه فعاليت هاي هدفمندي را براي پي گيري گذرگاه ها به سوي هدف هاي مطلوب به اجرا بگذارند. انديشه خود به عنوان يك كارگزار در اين دوره تكامل پيدا مي كند. يكي از مهمترين مهارت هاي مرتبط با اميد كه در سال دوم آموخته مي شود اين انديشه است كه مي توان گذرگاه هاي اطراف موانع را نيز در نظر گرفت و فعالانه آنها را دنبال كرد. اين فرايند رويارويي با موانع، در نظر گرفتن راه-هاي اطراف آنها، و سپس به اجرا گذاشتن فعالانه اين نقشه ها هسته تكوين اميد را تشكيل مي دهند. راتر (1994،به نقل از اشنايدر و لوپز،2002) در مؤسسه روانپزشكي در لندن غلبه بر چنين موانع و ناملايمات را به فرايند ايمن-سازي رواني مرتبط ساخته و بازده آن را انعطاف پذيري خوانده است. احساس ايمني كودك نسبت به دلبستگي به مراقبان خود و بافت بين فردي كه در آن با ناگواري ها كنار مي آيند امري حساس و تعيين كننده است. كودكاني كه با امنيت به والدين و مراقبان خود دلبستگي دارند و از حمايت اجتماعي كافي براي كنارآمدن با ناملايمات برخورداند انعطاف پذيري و اميد را پرورش مي دهند(راتر،1994 ؛به نقل از اشنايدر و لوپز،2002).
در دوره پيش دبستاني از 3 تا 6 سالگي، رشد سريع زبان، تفكر شهودي پيش عملياتي، علاقه به داستان گويي، و امور روزمره قابل پيش بيني، امكان رشد بيشتر طراحي گذرگاه هاي اميدوار در رويارويي با موانع و مشكلات را فراهم مي آورد. رشد جسماني كودك به وي امكان مي دهد تا مهارت هاي پيچيده اي را با اجراي نقشه هاي خود پرورش دهد. وقتي توانايي ايجاد همدلي با ديگران در اواخر سال هاي پيش دبستاني شروع به رشد مي كند، كودكان آگاه مي شوند كه برنامه ريزي براي دنبال كردن گذرگاه ها به سوي هدف هاي باارزش گاهي ممكن است به ديگران كمك كند تا هدف هاي ارزشمند را دنبال كنند و يا اينكه آنها را از اين كار باز دارد. رشد چشم انداز به كودكان پيش دبستاني امكان مي دهد كه خواسته هاي ديگران را در
نقشه هاي خود منظور كنند (اشنايدر و لوپز،2002).
در دوره كودكي مياني و نوجواني مهارت هاي تفكر منطقي سريع تر از مهارت هاي تفكر شهودي، مهارت هاي حافظه اي، مهارت هاي خواندن، و مهارت هاي چشم انداز اجتماعي پيشرفته، رشد مي كند. اين امر امكان برنامه ريزي اميدوارنه و پيچيده و دنبال كردن گذرگاه ها به سوي هدف هاي ارزشمند، و اقدام در يك بافت اجتماعي با در نظرگرفتن خواسته هاي والدين، خواهر و برادر، همگنان و آموزگاران را فراهم مي سازد (اشنايدر و لوپز،2002).
در نوجواني، مهارت هاي تفكر انتزاعي در نوجوانان رشد مي كند. اين مهارت ها اداره مسائل پيچيده شامل: افزايش خودمختاري از والدين، ايجاد روابط صميمي انحصاري، و پرداختن به نقشه هاي شغلي را آسان مي سازند. اين چالش ها فرصت هايي را براي برنامه ريزي اميدوارانه و دنبال كردن اميدوار طرح ها به رغم كمبودها و موانع فراهم مي آورند (اشنايدر و لوپز،2002).
كودكاني كه سرشت اميدوارنه را پرورش مي دهند معمولاً والديني دارند كه به عنوان سرمش هاي نقشي اميدوار عمل مي كنند، و در تدوين و اجراي طرح ها براي از ميان برداشتن موانع و دستيابي به اهداف ارزشمند، آنان را راهنمايي مي كنند. اين كودكان، وابستگي ايمن به والدين خود دارند كه براي آنها محيط خانوادگي گرم و با ساختاري را فراهم مي سازند ودر اين محيط، مقررات به گونه اي ثابت و قابل پيش بيني به اجرا در مي آيد و تعارض ها نيز به گونه اي قابل پيش بيني و مناسب حل مي شود (اشنايدر و لوپز،2002).
برخي از كودكان، اما نه همه آنها، كه ناديده گرفته شده اند، مورد بدرفتاري قرار گرفته اند، داغديده اند، يا با تعارض هاي بين شخصي پايدار و ناشي از جدايي يا طلاق والدين مواجهند، نمي توانند سرشت اميدوارانه را پرورش دهند. كودكاني كه در محيط خانوادگي آكنده از استرس بزرگ مي شوند احتمال بيشتر دارد كه در شرايط خاصي انعطاف پذير و اميدوار بارآيند. اول اينكه، اين كودكان در مي يابند كه والدينشان مشكل دارند و لذا سرپرستي ناكافي والدين را به جاي قصور شخصي، به عنوان كمبودهاي والديني رده بندي مي كنند. دوم اينكه، اين كودكان ساير بزرگسالان را افرادي مي يابند كه در شرايط معمول مي توانند نيازهاي آنان را از لحاظ مراقبت، كنترل و تحريك ذهني برآورده سازند. سوم اينكه، اين كودكان يك استعداد يا موهبت خاصي را در اويل زندگي خود شناسايي كرده و پالايش مي دهند كه امكان دسترسي به شبكه هاي اجتماعي حمايتي جديد را برايشان فراهم مي سازد. چهارم اينكه آنان براي پرورش استعدادهاي خود از انگيزه بالايي برخوردارند كه با پايداري و سرسختي مشخص مي شود. سرانجام، آنان گرفتاري و ناملايمات را به جاي يك مانع به عنوان فرصت و چالش براي رشد و تحول تلقي مي كنند ماهوني(1991،به نقل از اشنايدر، 2000).
بزرگسالان اميدوار نيمرخ رواني متمايز دارند (اشنايدر،2000). بزرگسالاني كه از سطوح بالاي اميدواري برخوردارند، در زندگي خود به اندازه سايرين شكست هايي را تجربه كرده اند، اما اين باور را پرورش داده اند كه مي توانند با چالش ها سازش كنند و با ناملايمات كنار بيايند. آنان يك گفتگوي دروني مثبت مداوم شامل جمله هايي از اين قبيل « من از عهده اش بر مي آيم، تسليم نخواهم شد» و مانند آن را اتخاذ مي كنند. آنان وقتي در رسيدن به هدف هاي ارزشمند با موانعي روبرو مي شوند،
هيجان هاي منفي و با شدت كم را تجربه مي كنند. اين امر ممكن است به اين خاطر باشد كه وقتي با موانع روبرو مي شوند براي دستيابي به هدف هاي خود مسيرهاي جايگزين ايجاد مي كنند، يا با انعطاف هدف هاي قابل دسترس تر را بر مي گزينند. افرادي كه اميد كمتري دارند وقتي با موانع غيرقابل رفع روبرو مي شوند، هيجان هايشان يك توالي نسبتاً قابل پيش بيني از اميد به خشم، از خشم به يأس و از يأس به بي احساسي را دنبال مي كنند. افراد داراي سطوح اميدواري بالا وقتي در زندگي بزرگسالي با مسائلي مواجه مي شوند، تمايل پيدا مي كنند كه مسائل مهم و بزرگ را به مسائل كوچك و روشن و قابل اداره تجزيه كنند ماهوني(1991،به نقل از اشنايدر، 2000).
فهرست مطالب
مباني نظري و پيشينه اميدواري
مباني نظري تحقيق اميدواري
1-5-3-اميد 7
1-5-3-1-تعريف مفهومي اميد 7
1-5-3-2-تعريف عملياتي اميد 7
1-5-3-3- تعريف عملياتي مؤلفه هاي اميد 7
2-3- اميدواري 28
2-3-1-رشد اميدواري 31
2-3-2-اميد درماني 33
2-3-3-خوش بيني 33
2-3-4- خوش بيني سرشتي يا گرايشي 34
2-3-5- سبك تبييني خوش بينانه 34
2-3-6-رشد خوش بيني 35
2-3-7-باز آموزي اسنادي 37
2-3-8- خطاهاي ادراكي مثبت 39
2-3-9-خود فريبي 40
2-3-10-انكار و واپس راني 40
2-3-11-توجه انتخابي و فراموشي مطلوب 41
2-3-12- ناديده گرفتن ناتواني 41
2-3-13-خود انگاره منفي 41
2-3-14-رشد خطاهاي ادراكي مثبت 42
2-3-15-اصلاح خطاهاي ادراكي مثبت 43
2-3-16-خوش بيني،اميدواري و سلامت روان 44
2-3-17-پايه هاي عصبي زيستي خوش بيني و اميدواري 44
2-3-18-عصب زيست شناسي بدبيني 44
2-3-19- عصب زيست شناسي رفتار هدفمند خوش بينانه 45
2-3-20- عصب زيست شناسي تعامل اجتماعي خوش بينانه 46
2-4-رابطه معنويت و اميدواري 47
2-5- رابطه معنويت و سلامت روان 47
2-6-رابطه اميد واري و سلامت روان
پيشينه تحقيق اميدواري
منابع